ماجرای اخیر در سرزمین وحی، بار دیگر نشان داد که سیاست خارجیِ مبتنی بر تدبیر و رویکرد وحدتگرایانه میتواند حتی از پیچیدهترین چالشها نیز فرصتی برای اقتدار بسازد. در این میان، رسالت صاحبان تریبون و اصحاب منبر، بیش از گذشته در مسیر تقویت انسجام امت اسلامی نمایان میشود.
به گزارش خبرنگار هرمزگان گویا؛ در روزهایی که قلوب مؤمنان متوجه خانه خداست، اتفاقی حساس برای یکی از چهرههای مذهبی کشورمان در عربستان رقم خورد. بازداشت موقت این روحانی به دلیل پخش کلیپی خاص، اگرچه میتوانست به بحرانی جدی میان دو کشور بدل شود، اما نهایتاً با تدبیر و پیگیری دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران، به نتیجهای آرام، بیتنش و در شأن دو ملت مسلمان ختم شد.
این رخداد، آزمونی برای سنجش بلوغ سیاست خارجی کشور بود. مدیریت ماجرا نه با واکنشهای هیجانی، بلکه از مسیر گفتوگو، احترام و عقلانیت طی شد؛ رویکردی که در سالهای اخیر، به ستون اصلی تعامل ایران با جهان بدل شده است.
اما آنچه فراتر از یک پرونده دیپلماتیک باید به آن اندیشید، جایگاه امت اسلامی در معادلات جهانی است. قرآن، مؤمنان را «برادر» میخواند و اسلام، مرزهای جغرافیایی و نژادی را به رسمیت نمیشناسد. در همین راستا، حج آیینهای از همبستگی ملتهای مسلمان است؛ فریادی واحد علیه طاغوت و نمادی از برادری الهی.
در این میان، روایات اهلبیت(ع) نیز بر مسئولیت متقابل مؤمنان تأکید دارند. از نگاه امام صادق(ع)، مؤمن، آیینه و چشمِ برادر خود است؛ او را نمیفریبد، ستم نمیکند و تنها نمیگذارد. این سخن نهتنها اخلاقی، که نقشهراهی برای جامعه جهانی اسلام است.
دشمنان اسلام همواره از شکاف میان مسلمانان تغذیه کردهاند. تفرقهای که گاه خود ما با رفتارهای ناپخته یا رقابتهای بیثمر، آن را تعمیق کردهایم. در حالیکه اگر وحدت اسلامی در عمل محقق شود، جایی برای جولان رژیم صهیونیستی یا قدرتهای استعمارگر باقی نخواهد ماند.
ماجرای اخیر در حج، شاهدی شد بر اینکه قدرت واقعی، در رفتار سنجیده و عقلمحور نهفته است. پیامی روشن به میزبان حج نیز مخابره شد: جمهوری اسلامی، کشوری است که با منطق رفتار میکند اما در حفظ عزت شهروندان خود، مصمم و حساس است.
رهبر انقلاب نیز بارها نسبت به بروز رفتارهای هیجانی هشدار دادهاند. از حمله به سفارتها گرفته تا موضعگیریهای تند و بیمحابا، همه میتوانند سرمایههای ملی را به خطر اندازند. ایشان، عقلانیت، صبر و بصیرت را سه ضلع مثلث مواجهه هوشمندانه با چالشها میدانند.
در چنین شرایطی، نقش منبریها، خطیبان و صاحبان تریبون از همیشه پررنگتر است. سخن آنان میتواند بازتاب سیاست رسمی کشور تلقی شود. پس باید مسئولانه سخن گفت، از دامنزدن به اختلافات پرهیز کرد وع مسیر وحدت را دنبال نمود.
امروز بیش از همیشه به یک باور روشن نیاز داریم: راه دستیابی به عزت، از عقلانیت میگذرد. باید به الگویی از سیاستورزی رسید که در آن، هیجان جای خود را به تدبیر دهد، وحدت بر تفرقه غلبه کند و حکمت، زیربنای کنشهای ما باشد.
این مسیر، همان نقشه راهی است که برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی، باید با هم و برای هم طی کنیم. اکنون زمان آن است که عقلانیت را نه فقط در عرصه دیپلماسی، که در گفتار، رفتار و باور عمومی نهادینه سازیم.